Mort, katlanır ütü masası'nı icad ederek ev işlerinde kolaylık sağladı.
Kumaşlardaki kırışıklıkları gidermeye yarayan araçlar, neredeyse kumaşın kendisinin icadı kadar eskidir. Örneğin Vikingler, balina kemiklerinden yapılmış düzeltme yüzeyleri kullandılar. Çinliler, metalden yapılmış çanakların içine sıcak kömürler koyarak kumaşların üzerine bastırmayı denediler. On yedinci yüzyıl İngiltere'sinde ise vidalı cendere (vidalı pres) yöntemi meşhurdu. On dokuzuncu yüzyıla gelinde metal düzleştiricilerin çoğu, günümüz ütülerine benzer bir şekle sahiptiler ancak ütü masası, moda tasarımının evrim hızına eşdeğer bir gelişim göstermedi. Eskiden düzleştirme işlemi (ya da ütüleme), ya masalar üzerinde ya da iki sandalye arasına yerleştirilmiş düz bir yüzey üzerinde gerçekleştiriliyordu.
Elbise kolları, pantolon bacak kısımları, katlar, cepler, düğmeler, kavisli dikiş yerleri gibi ayrıntılar kıyafetlere eklendikçe, çamaşırları yıkadıktan sonra kırışıklıklarını gidermek daha da zor bir hal aldı. Bu sorunu gidermek isteyen mucitler, odaklarını ütülerin kendisinden ütü masalarına yönelttiler. Birleşik Devletlerde kayıtlara geçmiş ilk "ütü masası" patenti, 1858 yılında W. Vandenburg ve J. Harvey'e verilmiştir. Yüzyılın sonuna gelindiğinde yüzlerce farklı ütü masası piyasaya sürülmüştü bile.
Dayton, Ohio'da yaşayan Sarah Mort adındaki bir mucit, günümüzde kullanılan ütü masalarının ütüleme işlemini, katlanır ütü masasını icat ederek sıradan masalardan ayırmayı başardı. Patent başvurusunda "Açıldığında herhangi bir yere konulabilen, kapandığında ise sıradan bir yüzeyden daha fazla yer kaplamayan bir ürün..." açıklamasına yer veren Mort, her ne kadar ütü masasının depolanması sorununu çözmüş olsa da, ütüleme işlemenin kendisi kolaylaştırmayı başaramadı.