İngilizce'de kısaca RAM (Random Access Memory) olarak bilinen Rasgele Erişim Belleği, bir bilgisayarın kısa süreli yüksek hızlı "çalışma" hafızası olup 1949'da manyetik çekirdek belleğinin icadından beri var olmuştur. Modern RAM, icadını 1932 doğumlu Teksaslı Robert Dennard'ın 1968 yılında icat ettiği RAM'e borçludur.
1966 yılında Dennard, IBM'in Thomas J. Watson Araştırma Merkezi'nde çalışıyordu. IBM, manyetik çekirdekli belleğin çok iri ve yavaş olduğunu, güç gerektirdiğini biliyordu ve transistörlerin bu belleklerin yerini alacağını düşünüyordu. Tek bir bellek miktarını sadece altı transistör kullanan bir hücreye depolama problemini azaltmışlardı. Bir silikon çipi eklendiğinde, bu hücre zaten bir manyetik çekirdek ile karşılaştırıldığında çok daha küçüktü. Dennard, yine de, bu bellek hücresini bir elektrik yükü tutabilen bir bileşen olan tek bir transistör ve kapasitör olarak sadeleştirdi. Hafıza onu okumak ve yazmak için kullanıldı. Kondansatörler şarjı "sızdırdığından", hafıza saniyede bir kaç kez sürekli tazelenmeliydi. Bu sürekli unutkanlık ve yenilenme nedeniyle, Dennard'ın sistemi "dinamik" RAM veya DRAM olarak adlandırılır.
Yenilenme ihtiyacı olmasına rağmen, DRAM çok önemli bir avantaja sahipti. Tek bir silikon yonga üzerinde binlercesi yan yana yerleştirilebilen yalnızca iki bileşenle şimdiye kadar yapılmış en küçük bellek oldu. Bilgisayar endüstrisi hızla Dennard'ın icadından faydalandı ve Intel, 1970'de ilk ticari DRAM yongasını piyasaya sundu. Manyetik çekirdek belleği, Intel'in yeni çipini piyasaya sunmasından hemen sonra eski bir teknoloji haline geldi.
Ayrıca bkz: Dijital elektronik bilgisayar, C programlama dili, flash bellek.