Vucetich'in parmak izi kontrolü buluşu adli tıpa yönelik önemli bir unsurdu.
Buenos Aires yakınlarında yaşayan iki erkek çocuk 1892 yılında vahşice öldürüldüğünde, polis, çok kısa bir süre içerisinde, çocukların annesine aşık olan Velasquez'i tek şüpheli olarak gösterdi. Ancak birkaç gün sonra polis memuru Juan Vucetich (1858-1925), çocukların katilinin hiç şüphesiz Francisca Rojas, (çocukların annesi) olduğunu kanıtladı.
La Plata Teşhis ve İstatistik Polis Bürosu'nda çalışan Vucetich'in görevi, suçluları antropometri (insan vücudunu ölçme bilimi) yardımıyla teşhis etmekti. Bundan yaklaşık on yıl önce, Fransız Aphonse Bertillon, insan vücudundaki bazı bölümlerin hiç değişmediğini kanıtlamıştı. Bu sayede her bireyin, kendi bireysel özelliklerinin ve vücutlarında yer alan dövme ve yara izi gibi işaretlerin yanısıra, o bireye özel antropometrik kimlikleri olduğu tezini savunuyordu. "Bertillonage" (suçluları fiziksel özellikleri ile tespit etmeye yarayan sistem) adı verilen bu yöntem, tanıklar ve fotoğraflar yardımıyla tanımlamaktan çok daha verimli bir yöntem olarak polis güçleri tarafından yaygın olarak kullanılmaya başladı.
Her birimizin, bir parmak izi kadar özgün tutkuları olduğuna inanıyorum.
Oprah Winfrey, O Magazine (September 2002)
İngiliz bilimadamı Sir Francis Galton'un parmak izi kullanma (ki bu teknik ilk olarak dokuzuncu yüzyılda Çin'de bireylerin birbirlerine olan borçlarını kayıt altına almak için kullanılıyordu) üzerine yaptığı ve geniş çevrelerce kabul görmüş araştırmasını daha önce incelemiş olan Vucetich, bu yöntemin suçluları belirlemek için kullanılabilecek oldukça etkili ve daha az zahmetli bir yöntem olduğuna emindi. Parmak izlerinin adli tıpta herhangi bir işe yarayıp yaramayacağına yönelik görüşünü almak için Galton'la görüşen Vucetich, daha sonra halihazırda yakalanmış olan suçluların parmak izlerini almaya ve onları sınıflandırmaya başladı. Vucetich, bu yönteme "daktiloskopi" (parmak izlerinin incelenmesi bilimi) adını verdi.
Vucetich'in kolay uygulanabilir sistemi kısa bir süre içerisinde Bertillonage'ın yerini aldı. 1904 yılında yayımladığı Dactiloscopia Comparada ("Karşılaştırmalı Daktiloskopi") isimli çalışması, kendisine bir dizi ödül kazandırdı.