Fick, Kalt ve Müller, görüş kalitesini iyileştirdiler.
Kötü görme duyusu, muhtemelen insanoğlu iki ayak üzerinde durabilmeye başladığından beri onları rahatsız ediyor. Buna rağmen on üçüncü yüzyılda gözlük camı icat edilene kadar bu soruna herhangi bir çözüm getirilmedi.
1880lerin sonunda iki göz doktoru ve bir tıp öğrencisi, birbirlerinden bağımsız olarak kontakt lensi icat ettiler. Adolf E. Fick ve Eugene Kalt, hastalarına yardımcı olmak isterlerken tıp öğrencisi August Müller, kendi miyop sorununu gidermek istemişti.
İlk yapılan lensler, camdan icat edilmiş olup gözle direkt temas halindeydi. Lensi kullananların rahatlığı ve sağlığı için, lensler sadece kısa süre ve ihtiyaç halinde göze takılıyordu zira bu lenslerin uzun süreli kullanımı gözlerde acıya, şişliğe ve kornea oksijen yetersizliğine yol açıyordu. Bu sorunlara rağmen Birleşik Devletler’de 1935-1939 yılları arasında 10.000’den fazla lens satıldı.
Bir çift güçlü gözlük, bazen aşık olan bir insanı bile iyileştirir.
Friedrich Nietzsche, Filozof
1949 yılında, polimetilmetilpropiyonat (PMMA)’nın ve Kevin Tuohy’nin 1948 yılında plastik kontakt lensi icat etmesinin de yardımıyla satışlar 200,000’i geçti. PMMA halen kornea üzerinde oksijen yetmezliğine yol açıyordu ve bu sebeple 1950 yılında hidroksietil metakrilat (HEMA) ile değiştirildi ancak bu lenslerinde de parlatılmaya gereksinimi vardı. Bausch & Lomb, 1971 yılında devrim yaratan SofLens® kontakt lensini duyurdular. Yirmi birinci yüzyıla gelindiğinde, 100 milyonun üzerinde kişinin kontakt lens taktığına inanılmaktadır.