Koklear implantı (koklear eklemesi), işitme engelli kişilere ameliyat yolu ile implant edilen elektronik bir aygıt olup, bu kişilerin yeniden duyabilmelerine olanak tanıyan bir implant (ekleme) yöntemidir.
1923 doğumlu bir Amerikan olan William House, koklear türü bir aygıtı ameliyat ile bir kişi üzerine implant eden ilk kişi olarak nitelendirilir. 1957 yılında House, iki Fransız cerrah tarafından yazılan bir makaleyi okudu. Makalede cerrahların, işitme engelli bir kişinin işitme sinirlerine eklenen bir elektrot sayesinde o kişinin sinirleri uyarıldığında çevresindeki sesleri algılayabildiği bilgisi yer alıyordu. 1961 yılında House, üç hastasına koklear implantı uyguladı ve bu hastalar, bu işlemden görece olumlu sonuçlar aldılar. Elektrotların en iyi konumlandırılma yöntemleri üzerine araştırma yaptıktan sonra Heart, ilk giyilebilir implantı 1969 yılında oluşturdu.
Koklear'ın elektrik yolu ile uyarılması sonucunda beyin dokusunun zedelenebileceği ya da bazı hastalıkların yayılabileceğine yönelik korkulara ve acımasız eleştirilere rağmen 1984 yılının Aralık ayında koklear implantı, Birleşik Devletler Gıda ve İlaç Kurumu'nun onayını almayı başardı ve bu sayede artık deneysel bir tedavi yöntemi olarak görülmemeye başladı. Kulağa yakın bir yerde bulunan aygıt üzerinde bulunan bir mikrofon dış sesi algılıyor ve vücut üzerine giyilen bir konuşma işlemcisine aktarıyordu. Ses daha sonra analiz edilerek elektrik sinyallerine dönüştürülüyor ve kulak arkasına ameliyat ile eklenen alıcıya gönderiliyordu. Alıcı ise bu sinyali bir elektrik kablosu aracılığı ile iç kulağa gönderiyordu ve orada bu sinyaller, beyne aktarılıyordu.
1990lar boyunca bu teknoloji üzerine pek çok iyileştirme yapıldı ve bu iyileştirmeler, özellikle konuşma işlencilerinin boyutlarını küçültmeye odaklandı. 2005 yılında ise tümüyle implant edilebilen ilk aygıt geliştirildi.