Bir bilgisayarın iki temel hafıza türü vardır. Bilgisayarların ana hafızası, kısa adı DRAM olan Direct RAM'dir (Doğrudan Rastgele Erişilebilir Bellek). DRAM, bir bilgisayarın etkin depolama bileşenlerini simgeler. DRAM hızlıdır ancak görece az miktarda veri depolar. Diğer bir depolama türü ise sabit disk sürücüleridir. Bu sürücüler katı ve yerel olarak manyetize edilmiş metal diskleri kullanarak verileri depolar (manyetize edilmiş olduklarından taşınabilir bir bilgisayarın üzerine asla güçlü bir mıknatıs yerleştirilmemelidir. Bu sabit disk sürücüsü üzerinde bulunan bir alıcı, altında dönen metal diskler üzerindeki verileri okumakla görevlidir ancak bu işlem, bilgisayar standartlarına göre yavaştır. Bu yavaşlıktan ötürü IBM, 2005 yılında yüksek yoğunluklu bilgisayar depolaması yöntemi üzerine yaptığı çalışmaları duyurmuştur.
IBM'in 2005 yılında duyurusunu yaptığı bu yöntemi kullanan depolama aygıtına "kırkayak" adı verilmiştir zira aygıt şeklen bir kırkayağı andırmaktadır. Kırkayak, silikon kaplı polimer üzerindeki son derecede küçük olan girintiler üzerindeki veriyi okuyan bir nanoteknoloji ürünü kullanmaktadır. Bu ürün, atomik kuvvet sondaj adı verilen bir yöntemle verileri okur ve bu işlem, alışılagelmiş sabit disk sürücülerine oranla çok daha hızlı bir zaman dilimi içerisinde gerçekleşir.
Bunun sonucunda "kırkayak", sabit disklere oranla çok daha hızlıdır. Bu yüksek yoğunluklu bilgisayar depolaması yöntemini kullanan ürünlerin hızları neredeyse bir DRAM'in hızına yakındır ve yine sabit disk sürücülerine oranla çok daha yüksek miktarda veriyi çok daha küçük bir alan içerisinde depolayabilir (milimetrekare başına 1 gigabyte veri). Bu kapasite, günümüzde kullanılan manyetik depolama aygıtlarına kıyasla yaklaşık dört kat daha fazladır.